Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 338

Alberto me guiñó un ojo y preguntó con una sonrisa burlona: —¿Lo has olvidado? De repente, comprendí su intención. Vino para jactarse. Con orgullo, declaró: —He quedado con María para la próxima semana. Sorprendido, inquirí: —¿Hasta qué punto ha avanzado su relación ahora? Alberto sonrió con pereza: —¿A qué punto? Obviamente, al punto en que ella se ha enamorado de mí. Mostró una confianza plena y, francamente, fue irritante verlo tan seguro de sí mismo. Se acercó y propuso con una sonrisa enigmática: —¿Quieres darle una lección? A pesar de saber que María no era una buena persona, el rápido avance de las cosas superaba mis expectativas. De pronto, mi expresión cambió a una de confusión. ¿La próxima semana? ¿No es esa justo cuando Víctor y yo tendremos nuestra reconciliación fuera del juzgado? ¿Es que María ya no espera buenas noticias de Víctor? Tal vez, ¿ha renunciado a él? Su amor parece ser realmente frágil. Al ver mi vacilación, Alberto sonrió astutamente: —Parece que te has ablan

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.