บทที่ 247 หลงตัวเอง

ในมุมมองของสกายลาร์เกี่ยวกับการช่วยเหลือทำให้เซลีนหลุดจากความคิดของเธอ เซลีนพึมพำ “โอ้ใช่ ฉันยังคงเป็นสะใภ้ของครอบครัวมอร์ตัน ตราบเท่าที่ฉันยังคงแต่งงานกับพี่เจย์ พวกเขาจะไม่ทอดทิ้งฉัน พี่สกายลาร์ช่วยโทรหาพี่เจย์ให้ฉันหน่อย” สกายลาร์พยักหน้าแล้วเดินออกไป ใช้เวลาไม่นานก่อนที่การโทรจะจบลง เธอเดินเข้ามาและบอกเซลีนว่า “คุณชายมอร์ตัน และคนอื่น ๆ กำลังมา เขาได้ยินมาว่าคุณถูกจับ เขาบอกว่าเขาเกือบจะถึงที่นี่แล้วตอนฉันโทรหาเขา” ในที่สุดเซลีนก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอขอบคุณโชคชะตาของเธอที่เธอยังคงเป็นคุณนายมอร์ตัน แม้ว่าเจสันจะไม่รักเธออีกต่อไป แต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอกลายเป็นอาชญากรหรอก เพราะเห็นแก่ชื่อเสียงที่ดีของมอร์ตัน สกายลาร์รอเธอสักพักไม่นานเจสันและโทมัสก็มาถึงที่เกิดเหตุ ความคับข้องใจที่เกิดขึ้นภายในเซลีนระเบิดช่วงเวลาแห่งการปรากฏตัวของพวกเขา เธอร้องไห้ออกมาว่า “พ่อ! พี่เจ!” โทมัสที่มีมุมมองที่ห่างเหินเหมือนกันพยักหน้า “พวกเธอควรจะคุยกัน ให้ฉันไปที่นั่นเพื่อคุยกับพวกเขา” เจสันก้มหน้า ครอบครัวมอร์ตันมีความสัมพันธ์ในจินเฉิง และเนื่องจากเซลีนอยู่ในอาชีพที่ละเอียดอ่อนทุกคนจึงให้พ