บทที่ 276 นัดเจอกันที่บาร์

กิดเดียนพยักหน้าก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา “ผมคิดว่าคุณเกลียดเธอ ผมเลยไม่ได้ได้คาดหวังว่าคุณจะช่วยเธอ คุณไม่ได้หึงใช่ไหม?” “หึงใคร? สเตฟานี การ์เร็ต เหรอ?” กิดเดียนพยักหน้าตอบอย่างจริงจัง เนลล์หยุดหัวเราะไม่ได้ “ทำไม? เพราะเธอจงใจเข้าใกล้คุณตอนอาหารมื้อกลางวันหรือไง?” กิดเดียนทำหน้าบึ้ง เขาหน้าบึ้งตึงเพราะท่าทีเล่น ๆ ของเธอ เนลล์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “เอาน่า ฉันไม่ได้หึงที่เธอเคยเป็นแฟนเก่าของคุณ แล้วทำไมฉันต้องหึงตอนกินข้าวด้วยล่ะ? หรือว่าในอนาคตคุณต้องการให้ฉันหึงหวงคุณในทุก ๆ วันดีล่ะ เอาไหม?” เนลล์เป็นคนที่ใจกว้างมากและเธอมองเห็นภาพรวมของเรื่องราวอย่างดี เธอสามารถมองเห็นทุกอย่างอย่างชัดเจนในสิ่งที่เธอทำ แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งถูกหรือเป็นสิ่งที่ผิดก็ตาม เธอไม่เคยทำให้ตัวเธอเองไม่มีความสุขจากเรื่องที่ทำให้มันรกสมอง ถึงเธอจะมีความสุขแต่กิดเดียนไม่ เขามองเธออย่างขมขื่น “ทำไมผมถึงรู้สึกว่าคุณไม่แคร์ผมเลย?” เนลล์หัวเราะห์อีกครั้ง “คุณพูดอะไร ฉันไม่แคร์คุณเพราะว่าฉันไม่หึงคุณ? ประธานลีย์คะ? บอสลีย์? คุณควรจะมีความผู้ใหญ่กว่านี้หน่อยนะ” กิดเดียนรู้สึกท้อใจ ไม่อยากสนทนาเกี่ยว