บทที่ 277 ความรู้สึกที่ยังเหลืออยู่

เนลล์มองไปที่เอลียา ตาเขายังมองตามหญิงสาวไปจนถึงประตู แม้ว่าคน ๆ นั้น จะจากออกไปสักพัก แต่เขาก็ยังคงไม่เลิกมองหา สายตาแบบนั้นนั้นเนลล์ไม่สามารถช่วยได้จึงส่ายหัวของเธอ "มันดึกมากแล้ว เราควรจะกลับกันได้แล้ว คุณยังจะดื่มอีกไหม?" เนลล์ถาม เอลียาที่ดวงตาตอนนี้กลายเป็นหมอกเล็กน้อย มองเธอไปที่ก่อนจะพยักหัวของเขา "จากนั้นเราจะไปส่งคุณที่บ้าน" “โอเค” กว่าเนลล์และกิดเดียนจะส่งเขากลับบ้านก็เป็นเวลา 23.00 น. เมื่อพวกเขามาถึงที่บ้านพักเดวิส นายและนางเดวิสได้เข้านอนแล้วดังนั้นจึงเป็นแม่บ้านที่มาเปิดประตูให้ เนลล์กับกิดเดียน ไม่ได้เข้าบ้าน พวกเขาส่งเอลียาให้แม่บ้านหลังจากที่แบกมา หลังจากออกจากวิลล่าพวกเขาขับรถไปในทิศทางของวิลล่าของเฟิงเฉียว เนลล์นั่งที่ข้างคนขับและถามอยากรู้อยากเห็นว่า "ทำไมคุณไม่ให้ฉันพูดก่อนหน้านี้ล่ะ?" กิดเดียนอธิบายในขณะที่เขากำลังขับรถ "ทั้งสองคนเคยมีคบกัน แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเลิกกัน" "ฮะ?" เนลล์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย กิดเดียน กล่าวในเสียงต่ำ "เอลียามีความรู้สึกผิดที่ทำไมดีต่อเธอในหัวใจของเขา เป็นเรื่องปกติที่เขาจะหดหู่ในวันนี้" เนลล์ขมวดคิ้ว "แล้วความรู้สึกของ