บทที่ 300 ผมว่าผมชอบเธอ

ลูซี่ไม่กล้าพูด และรีบถอยกลับไปทันทีเพื่อปกป้องคริสตัล แต่เกือบจะถูกฆ่าตายระหว่างทาง เธอไม่สามารถทนรับมันได้อีกต่อไป และบอกกับโจเอลที่เล่นเป็นแท้งค์ว่า “ทำไมคุณถึงง่อยขนาดนี้? คุณเป็นแท้งค์นะ คุณต้องปกป้องฉันเข้าใจไหม?” โจเอลซึ่งเล่นได้แย่มากในวันนี้ บ่นพึมพำ“ เข้าใจแล้ว” อย่างไรก็ตาม เขาถูกล้อมรอบและถูกฆ่าตาย เมื่อเขาตาย ลูซี่ที่อยู่ข้างหลังเขาก็ตายเช่นกัน เมื่อเห็นว่าคริสตัลในทีมของเธอถูกทำลาย ลูซี่ก็ลุกขึ้นยืนโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าและคำราม “ฉันฆ่าเพื่อนร่วมทีมได้ไหม? ฉันต้องการฆ่าเพื่อนร่วมทีม” เนลล์หัวเราะ “ไม่ใช่ในเกม แต่ฉันอนุญาตให้คุณทำเช่นนั้นในชีวิตจริง” โจเอลรู้สึกขมขื่น เขาโยนโทรศัพท์ทิ้งแล้วลุกขึ้น “ผมไม่อยากเล่นแล้ว” หลังจากนั้นเขาก็หันกลับมาและมุ่งหน้าออกไปข้างนอก เมื่อเขาออกไปคนในห้องก็เหลือบมองกัน และพยายามประมวลผลสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เนลล์มองกิดเดียนแล้วไอและพูดกับฝูงชน “เอ๊ะ มันเป็นแค่เกม อย่าคิดมากสิ” จากนั้นเธอก็ขยิบตาให้ลูซี่ และบอกใบ้ให้เธอไปดูโจเอล อย่างไรก็ตาม ลูซี่แสร้งทำเป็นสังเกตไม่เห็นท่าทางของเธอ และไม่สนใจเขา เนลล์กระวนกระวาย โอเวนเห็นปฏิกิร