บทที่ 304 โชคดีที่ยังมีเขา

“เอ่อ?” เมื่อคาเรนได้ยินเช่นนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปด้วยความตกใจ ทั้งสองรีบเช็คอุณหภูมิของเด็ก มันคือ 38.5 องศา จู่ ๆ เจเน็ตก็รู้สึกไม่ดี โชคดีที่คาเรนมีประสบการณ์ จึงทำให้เธอสงบลง "อย่าตกใจนะ ไข้ของเด็กอยู่ที่ 38.5 องศายังไม่ร้ายแรงเกินไป ต้องไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้” เจเน็ตพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง เนื่องจากคืนนี้เธอดื่มสุรา เธอจึงไม่สามารถขับรถได้ ส่วนที่แย่ที่สุดคือ คาเรนก็ขับรถไม่เป็นเหมือนกัน วิลล่าที่พวกเขาอาศัยอยู่ถือได้ว่าตั้งอยู่ในย่านที่ร่ำรวย มีแท็กซี่ขับผ่านไปมา แต่อย่างน้อยก็ต้องเดินไปที่ถนนข้างนอกอย่างน้อย 10 นาทีเพื่อเรียกแท็กซี่ มันอยู่ใกล้กับ เฟิงเฉียว วิลล่า จากที่นี่ซึ่งใช้เวลาประมาณ 5-6 นาที แต่เนื่องจากมันดึกเกินไป จึงไม่อยากรบกวนคนอื่น อย่างที่สองเธอไม่รู้ว่าเนลล์และคนอื่น ๆ กลับมากันแล้วหรือยัง เจเน็ตอุ้มลูกของเธออย่างกระวนกระวายขณะที่คาเรนปลอบเธอ ขณะพยายามใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อเรียกแท็กซี่ อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีรถแท็กซี่ในตอนกลางดึก แต่ก็ต้องใช้เวลามากกว่าสิบนาที ในขณะนั้นจู่ ๆ เจเน็ตก็เห็นรถแลนด์โรเวอร์สีดำจอดอยู่ไม่ไกล รถคันนั้นดูคุ้นเคยและมีแสงเรือง ๆ