บทที่ 305 เป็นคนรักของเขา

แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริง แต่ทำไมถึงไม่พอใจเมื่อมันออกจากปากของเขา? เจเน็ตต่อต้านการรบเร้า เธอกลอกตาและพูดอย่างรังเกียจว่า "อย่ากดดัน ฉันบอกคุณแล้วไง ซันนี่ไม่ต้องการพ่ออย่างคุณ" “พ่ออย่างผมมันทำไมเหรอ ถ้าไม่มีผมจะมีเขาไหม?” "คุณ!" เจเน็ตไม่คาดคิดว่าเขาจะพูดแบบนั้น เธอรู้สึกโกรธเขา แน่นอนว่าผู้หญิงมักจะเสียเปรียบเสมอ เมื่อพูดเล่นกับพวกอันธพาล เธอกัดริมฝีปากตัวเองแล้วพูดว่า "โอเค ถ้าคุณอยากเป็นที่รู้จักในฐานะพ่อคุณสามารถรอจนกว่าเขาโต ถ้าเขาชอบคุณจริง ๆ เขาสามารถไปกับคุณ ฉันจะไม่หยุดเขา แต่ก่อนหน้านั้น อย่าหวังว่าตระกูลกริฟฟินจะพรากเขาไปได้! " เลียมขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขากอดอกขมวดคิ้วสักครู่แล้วถามว่า "คุณมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับครอบครัวกริฟฟิน หรือเปล่า?" เจเน็ตตอบกลับเบา ๆ ในลำคอโดยไม่ต้องพูดอะไรออกมา เลียมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพูดต่อ “ไม่มีใครในครอบครัวกริฟฟินเคยบอกเลยว่าต้องการพาลูกของคุณไปรวมทั้งผมด้วย” เจเน็ตตะลึง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างสงสัย “คุณพยายามจะหว่านล้อมฉันหรือไง?” "ผมเหรอ?" เจเน็ตเงียบไปชั่วขณะ เหมือนที่เขาพูดมันดูเหมือนว่าไม่จำเป็น ตอนนี้เขาไม่