บทที่ 789 ทำให้เธอหวาดกลัว

ในขณะที่วิกกี้พูด ใบมีดก็ถูกเลื่อนจากหูของยูเลียนาลงไปที่คอของเธอ ใบมีดที่ทำด้วยโลหะที่เย็นยะเยือกทิ้งความหนาวเย็นไว้บนผิวหนังของเธอจนเธอแทบจะร้องไห้ “วิกกี้ อย่า...อย่าทำแบบนี้ คุยกันดี ๆ ก่อน...” ไม่ว่ายูเลียนาจะอวดดีและหาญกล้ามากแค่ไหน แต่เธอก็เป็นเพียงแค่หญิงสาวคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้กำบัง แล้วเธอกลับถูกใครบางคนถือมีดขู่เช่นนี้ได้ยังไงกัน? ดังนั้นเมื่อเธอได้สัมผัสกับใบมีดอันแข็งแกร่งที่กำลังกดลงบนผิวหนังของเธอ เธอก็แทบทรุด แน่นอนว่าวิกกี้จะไม่ปล่อยให้เธอหลุดจากเบ็ดไปได้ง่าย ๆ สายตาของวิกกี้มืดมนลงจากนั้นเธอก็พูดต่อ “อ้อ แล้วคุณก็ยังไม่รู้ว่าฉันเคยทำอาชีพอะไรมาก่อนใช่ไหม?” ยูเลียนาส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่รู้” “ถ้าอย่างนั้น...ลองเดาดูไหม? ถ้าคุณเดาถูกฉันจะปล่อยคุณไป” ยูเลียนาทำได้เพียงแค่ยืนฟังและสาปแช่งวิกกี้อยู่ภายในใจ เธอไม่กล้าพูดอะไรและพยายามมองตาวิกกี้อย่างระมัดระวัง ผู้หญิงคนนี้มีบุคลิกที่ดีและน่าดึงดูด เธอผสมผสานระหว่างความไร้เดียงสาและความทนทานที่เป็นเอกลักษณ์เข้าด้วยกัน ทรงผมที่สั้นของเธอดูเฉียบคมและเรียบร้อยซึ่งช่วยเสริมดวงตาที่ลึกล้ำภายใต้ชีวิตที่ยุ่งเหยิง