บทที่ 790 ไม่กล้าก้าวก่ายเธออีก

วิกกี้ไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เคร่งครัดในเรื่องของศาสนาหรือมีอารมณ์ที่ดีที่สุด เธออาจจะไม่ปล่อยเอาไว้ถ้าหากว่ามีครั้งต่อไป ที่สนามกอล์ฟ ยูเลียน่าได้รังควานเธอและยังเอาน้ำสาดหน้าเธอ แน่นอนว่าเธอได้ตอบกลับด้วยการตบ และแน่นอนว่ายูเลียนาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ วิกกี้กำลังจะหมดความอดทนต่อตัวละครที่ยากลำบากเช่นนั้นที่เกาะติดเธอราวกับหมากฝรั่ง และเธอเองก็ไม่ชอบเรื่องการทะเลาะวิวาทในหมู่ผู้หญิง แม้ว่าวิกกี้จะรับมือไหว แต่เธอเองก็รู้สึกเหนื่อยและระอาที่จะต้องรับมือกับมัน ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะนำยูเลียมาใช้ให้เกิดประโยชน์ เธอเพียงแค่ต้องทำให้ยูเลียนาหวาดกลัวเธอก็เท่านั้น จากนั้นเธอก็จะไม่กล้าเข้ามาก้าวก่ายวิกกี้อีก เมื่อความสงบและความเงียบเข้าครอบงำ จึงทำให้วิกกี้อารมณ์ดีขึ้น ทันใดนั้นร่างที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นจากภายนอกหน้าต่าง “วิก คุณเหม่อลอยอะไร?” วิกกี้ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะฟื้นคืนสติ เมื่อเธอมองออกไปตามที่มาของเสียงและเธอก็สังเกตเห็นมัสซิโมที่กำลังยืนอยู่ภายนอกหน้าต่างโดยไขว้มือของเขาไว้ที่หลัง เขามองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า เธอเลิกคิ้วถาม “คุณมาที่นี่ทำไม?”