บทที่ 379

เมื่อฌอนและเอโลอิสได้ยินคำตอบของมาเดลีน ด้วยเหตุผลบางอย่าง หัวใจของพวกเขาก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ทั้งสองคนถามพร้อมกันว่า “คุณเจอพ่อกับแม่แล้วใช่ไหม?” มาเดลีนพยักหน้าและยิ้มออกมา “ใช่ ฉันพบพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของฉันแล้ว” เอโลอิสได้ฟังคำตอบที่แน่วแน่เช่นนั้น ทำให้เธอยิ้มออกมา ในเวลานี้ รอยยิ้มของเธอมาจากก้นบึ้งของหัวใจโ ดยไม่มีการเสแสร้งใดใดทั้งสิ้น “ดีแล้วล่ะ มันดีมากแล้วที่พบพวกเขา ไม่แน่เธอและครอบครัวอาจจะมารวมตัวกันอีกครั้งก็ได้ในกรณีนี้” “หมายถึงอยู่กันแบบครอบครัวอีกครั้งนั้นเหรอ?” มาเดลีนพูดคำพูดนั้นอีกครั้ง ด้วยการเยาะเย้ยและถากถาง “ฉันไม่มีโอกาสได้กลับไปรวมเป็นหนึ่งในครอบครัวของพวกเขาในตอนนี้ได้หรอก” เอโลอิสขมวดคิ้ว “ทำไมกัน?” “มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยในเมื่อพวกเขาจำฉันไม่ได้แม้ว่าฉันจะยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา ไม่ใช่แค่นั้นหรอกนะ แต่พวกเขาไม่มีทางยอมรับฉันแน่นอน” มาเดลีนใช้สายตาจ้องทั้งเอโลอิสและฌอน ทั้งสองคนอึ้งอย่างเห็นได้ชัด มาเดลีนยิ้มออกมาเล็กน้อยเพื่อทำลายบรรยากาศที่น่าขนลุกนี่ “บางทีฉันก็แค่โชคร้าย พ่อแม่พลัดพรากจากฉันเมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ต่อมาเมื่อฉันโตขึ้นก็ถูกแฟนที่ร