บทที่ 538

ด้วยความที่ไม่พอใจ ที่เฟลิเป้จ้องมองเมเดลีนอย่างเสน่หา เจเรมี่จึงก้าวไปขวางหน้าและบังสายตาของเฟลิเป้ไว้ “ออกมา ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” เฟลิเป้ยิ้มอย่างสบาย ๆ เมื่อได้ยินคำพูดของเจเรมี่ จากนั้นเขาก็หันหลังเดินตามเขาออกไป ที่สุดโถงทางเดิน เจเรมี่พูดกับเขาอย่างตรงไปตรงมาว่า “เฟลิเป้ คุณอาจจะหลอกลินนี่ได้ แต่หลอกผมไม่ได้หรอก คุณใช้ลินนี่อย่างมีจุดประสงค์” เฟลิเป้ฟังเงียบ ๆ โดยไม่เถียง เขายิ้มแทนแล้วพูดว่า "ใช่แล้ว ฉันใช้วีล่า ถ้าไม่ใช่เพราะวีล่า มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับฉัน ที่จะได้บริษัท วิทแมน และคฤหาสน์วิทแมนมาอย่างรวดเร็วแบบนี้" หลังจากได้ฟังคำตอบที่ไม่สำนึกผิดของเขา เจเรมี่ก็งอนิ้วของเขาด้วยข้อนิ้วที่เริ่มดังเอี๊ยด “เฟลิเป้ คุณนี่มันน่ารังเกียจจริงๆ” “น่ารังเกียจ?” เฟลิเป้หัวเราะขณะที่ความเย่อหยิ่งไหลออกมาจากดวงตาเขา “นายเองก็น่ารังเกียจเหมือนกันไม่ใช่เหรอ? นายทำร้ายวีล่าจนกระทั่งเธอเกือบจะตายในตอนนั้น แต่ตอนนี้นายต้องการให้เธอกลับมา หลังจากที่เห็นเธอเปลี่ยนไปอย่างนั้น เจเรมี่ ดูเหมือนว่านายจะน่ารังเกียจมากกว่าฉันอีกนะ” ในเรื่องนี้ เจเรมี่รู้ว่าเขาทำผิดต่อเมเดลีน อย่างไรก็ตาม เขา