บทที่ 631

มือของอีวอนหยุดชะงักทันทีที่ไฟสว่างวาบขึ้น “เป็นเธอเองสินะ” น้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความมั่นใจดังมาจากด้านหลัง “แต่ก็นะ ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะทนอยู่เฉยไม่ไหวจนรีบลงมือแบบนี้” “...” อีวอนไม่เชื่อหูตัวเองเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย เมื่อหันไปตามเสียงนั่นอย่างลนลาน เธอเห็นเมเดลีนย่างก้าวเข้ามาอย่างสง่างามพร้อมใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอันไร้ที่ติ “เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด!” อีวอนตกอยู่ในอาการมึนงงในขณะที่เมเดลีนค่อย ๆ เดินเข้ามาใกล้เธอ มือของเธอที่กุมหมอนไว้ถูกผลักจนมันกระเด็นออกไป เธอรู้สึกตกตะลึงยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อเห็นว่านายท่านอาวุโสวิทแมนขยับได้ เมื่อเธอหันไปมอง ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวของเธอถูกสะกดด้วยรูปลักษณ์อันหลงใหลของเจเรมี่แทน! อีวอนตะลึงงัน เธอไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าชายหญิงคู่นี้อยู่ในห้องกับเธอ แสงสว่างของความจริงค่อย ๆ เผยให้ว่าเธอเดินเข้ามาติดกับดักเต็มเปา! เมเดลีนและเจเรมี่เป็นคนวางกับดักนี้เอง พวกเขาแค่รอให้เหยื่ออย่างเธอเข้ามาติดเบ็ดก็เท่านั้น! อีวอนทำตัวไม่ถูก แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอใส่หน้ากากและตัวจริงของเธอยังไม่ถูกเปิดเผยจนหมด เธอจึงสงบลงเพราะรู้ว่าเธอยังมีโอกาส