บทที่ 792

“เอวลีน เราเข้าใจว่าลูกเคียดแค้นเราอยู่ในใจ แต่เจเรมี่...” “ถ้าคุณทั้งสองคนยังเห็นหนูเป็นลูกสาวของคุณอยู่จริง ๆ ก็อย่าห้ามหนูค่ะ สิ่งที่เจเรมี่กำลังได้รับอยู่ตอนนี้คือผลของการกระทำของเขา ตอนนั้นเขาไม่ให้โอกาสใด ๆ กับหนูเลย และโยนหนูลงนรก เพราะงั้น สิ่งใดก็ตามที่หนูทำในตอนนี้ก็แค่การเอาคืนจากเขา ยิ่งตอนนี้เขาทุกข์ทรมานมากเท่าไหร่ หนูก็ยิ่งจะพอใจมากขึ้นเท่านั้น!” หลังจากที่พูดคำพูดเหล่านี้ เมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเธอและจากไป เจเรมี่มองไปที่เรือนร่างซึ่งไกลห่างออกไปขณะที่เขายืนอยู่ตรงทางขึ้นบันไดบนชั้นสอง แสงสว่างในดวงตาของเขาดับลงในทันทีและถูกแทนที่ด้วยความมืดมิด เมเดลีนไม่มีทางเลือกนอกจากย้ายเข้าไปในวิลล่าของเฟลิเป้ ในสองวันนี้ ทุกอย่างยังคงที่และเฟลิเป้ไม่ทำอะไรกับเธอ เธอยังรู้ด้วยว่าเฟลิเป้จะไปที่ห้องของเคธี่ทุก ๆ คืนเพื่อนอนหลับ และจะกลับออกมาในตอนสายของวันถัดไป เมเดลีนรู้สึกว่ามันแปลกเล็กน้อย เช่นนั้น เธอจึงเข้าไปที่ห้องของเคธี่และเห็นกองรูปถ่ายบนโต๊ะข้างเตียง เธอรู้สึกไม่สบายอย่างแท้จริง ความจริงแล้ว เคธี่ฆ่าตัวตาย เป็นแบบนั้นได้อย่างไร? ก่อนที่เคธี่ออกไปในวันนั้น เห็น