บทที่ 1066

”อ๊ากกกก!” เสียงเคนกรีดร้องด้วยความทุกข์ทรมานดังมาเข้าหูเธอ แองเจลีนเดินออกมาจากห้องใต้ดิน ความโศกเศร้าเสียใจของเธอก็ถูกแสงแดดสว่างจ้าภายนอกพัดหายทลายไป อารมณ์เธอดีขึ้นเล็กน้อย อย่างน้อยเบื้องหลังเรื่องราวที่แสนน่าเจ็บปวดใจนี้ก็ไม่ได้มีเรื่องให้น่าผิดหวังไปเสียทั้งหมด อย่างน้อยเธอก็ได้รู้ว่าเจย์บี้และมาริลินไม่ได้รักกัน ไม่นานเจย์บี้อาจจะได้กลับมาอยู่ข้างกายเธอ ผ่านไปครู่ใหญ่ เกรย์สันก็เดินออกมาจากห้องใต้ดิน เสื้อสีขาวของเขาเปรอะไปด้วยเลือด แองเจลีนชะงักไปเล็กน้อย เกรย์สันคงระบายความแค้นลงไปกับเคนสินะ? เพราะอย่างไรเจย์ก็เหมือนเป็นพ่อและครูของเกรย์สัน สิ่งที่เคนทำก็เหมือนการกระชากผมของเจย์ ดังนั้นเมื่อเขามาอยู่ในเงื้อมมือเกรย์สันก็ต้องจบลงที่ความเจ็บปวดทุกข์ทรมานอย่างอธิบายไม่ได้ “เกรย์สัน หาโอกาสส่งเคนกลับไปให้มาริลินด้วย” แองเจลีนสั่ง เกรย์สันแค่นเสียงโหดร้ายออกมา “เป็นความคิดที่ดีมากเลยครับ ท่านประธานเซเวียร์” วิธีการตีวัวกระทบคราดของแองเจลีนเป็นการลงโทษที่เหมาะสมที่สุดสำหรับมาริลิน ถึงแม้มาริลินจะชั่วร้ายน่ารังเกียจที่หลอกลวงเจย์ แต่ความจริงที่ว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตเจย์ไว