Capítulo 112
PUNTO DE VISTA DE ALEXIS
Él era feliz. Lo podía ver en sus ojos. No es que yo no fuera feliz, pero su felicidad era mucho más visible en su rostro que en el mío.
Al verlo sonreír tan felizmente, no podía evitar mirarlo con una suave sonrisa también.
"¿De verdad no me dejarás besarte?" Preguntó de nuevo, haciéndome reír.
"No. No lo haré". Salté de sus brazos después de decirlo.
Él era muy lindo para que yo pudiera manejarlo. Necesito agradecerle a Robert por esto. Si él no me hubiera motivado a decir todas esas palabras, nunca habría podido reunir el valor para hablar con él, y no habríamos estado así. Habría perdido la oportunidad de volver con Sebastian, y al ver su felicidad, lo sé, habría sido todo culpa mía.
"¿Pero no deberíamos al menos celebrar nuestra reconciliación? Aquí está el asunto. ¿Por qué no empiezo a demostrarte mis emociones con este beso?" Preguntó mientras me miraba inocentemente, sacándome de mis pensamientos y haciéndome sentir mareada por dentro.
Mirándolo fijame

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link