Capítulo 1397
Mi cabeza no dejaba de dar vueltas.
Murmuré: "Hermano Lucas...".
"¿Cómo... me has llamado?".
Cerré los ojos y dije: "Siento mucho frío".
"Orpheus, dámela".
Parecía que estaba en los brazos de otra persona. La sensación era desconocida pero sorprendentemente tranquilizadora.
Me abracé a su cuerpo y dije: "Qué cálido".
Después de eso, me desmayé.
Cuando me desperté de nuevo, abrí los ojos y me encontré recostada en una cama con sábanas blancas. Parpadeé y entrecerré los ojos mientras observaba mi entorno.
Estaba en una habitación con una decoración sencilla. Solo había una cama, un armario y un sofá. Sin embargo, toda la pared del lado izquierdo estaba conformada por ventanas del suelo al techo.
Podía ver el cielo nocturno a través del gran ventanal. Se podía ver la luna y un campo interminable de flores. El borde de los campos de flores era el cielo nocturno, por lo que no podía saber lo extenso que era el campo de flores.
Aun así, estaba segura de que era un lugar hermoso.

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link