Capítulo 23
Al instante siguiente, el teléfono de Víctor fue bombardeado con mensajes de texto.
Los mensajes, densos y continuos, decían: —La cadena de financiamiento de Corporación Celeste se ha roto, y su valor de mercado se ha evaporado en un noventa por ciento.
El hombre dio un paso largo y dejó tranquilamente una frase: —Señor Víctor, espero que no vuelva a molestarme a mí ni a mi esposa, de lo contrario le garantizo que el diez por ciento restante desaparecerá de inmediato.
Víctor se quedó paralizado, con los ojos y las cejas cubiertos de cristales de hielo.
Vio cómo una figura elegante bajaba de aquel auto y tomaba la mano de Nicolás.
De repente, Víctor tuvo una premonición: tal vez era la última vez que la vería.
A partir de entonces, su mundo ya no tendría a aquella chica brillante y extrovertida; solo podría, al otro lado del océano, mirarla con anhelo una y otra vez.
Él tambaleándose, puso todas sus fuerzas para correr hacia ella.
—¡Sofía! ¡Sofía!
La figura de la mujer se detuvo ligeram

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link