Capítulo 110
Es más fácil decirlo que hacerlo. ¿Cómo puedo hacer eso? Me quedé mirando a los dos hombres que todavía estaban en la misma posición que antes. No puedo separarlos, ¿qué debo hacer ahora?
¿Debería llamar a Lucas y a los hombres para detener esto? ¿Conducirá eso a un desastre mayor que el actual?
Estaba tan indeciso que no me atrevía a hacer ni decir nada. Al final, decidí seguir suplicándole a Osirio que dejara ir a Enzo para que pudiéramos regresar.
“Osirio… por favor. Ya no quiero estar aquí. Por favor, llévame de regreso…” rogué mientras continuaba llorando.
Debo lucir como un desastre ahora mismo. ¿Por qué las cosas tuvieron que salir así?
“¡Osirio! Por favor… volvamos a estar juntos…” supliqué una vez más cuando no obtuve respuesta de él.
El tiempo pasó en silencio por un momento antes de escuchar a Osirio suspirar ruidosamente.
“Si quisieras que ella tuviera una vida normal, no habrías ido a buscarla en primer lugar…” dijo Osirio rotundamente.
Lentamente, soltó la camisa de Enzo

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link