Capítulo 287
“El maestro Osirio te espera para cenar en su sala de estar”, me informó la tía después de asomar la cabeza en mi estudio de arte.
—Ah, cierto… ya es hora de cenar… —murmuré mientras miraba el reloj.
Había estado trabajando tanto que no me había dado cuenta de que ya había pasado tanto tiempo. Rápidamente, me levanté de mi asiento y salí con mi tía.
"No tienes que acompañarme, ¿sabes? Puedo llegar sola perfectamente", le dije a la anciana que insistía en acompañarme a la habitación de Osirio.
—Seguro que puedes, pero si no lo hago, no sé por qué sigo empleada —respondió la tía con una sonrisa.
“Bueno, si insistes…” respondí con una pequeña risa.
Mi tía parecía orgullosa de acompañarme a la habitación de Osirio y le di el gusto de hacerlo. Charlamos un rato durante todo el camino y me di cuenta de cuánto extrañaba su compañía. Al llegar, mi tía me abrió la puerta aunque no era necesario.
“Muchas gracias”, le agradecí.
—De nada. Ahora, entren rápido —dijo la tía para animarlos.
Entré en

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link