Capítulo 68
Giré mi cabeza y lo miré con el ceño fruncido. ¿Cómo se atreve a decirme algo así?
“Estabas a punto de pintar ¿verdad? No me hagas caso… me sentaré y miraré…” dijo Osirio con calma mientras se sentaba en el sofá, con sus ojos puestos en mí.
¿Cómo se supone que voy a concentrarme con él en la habitación mirándome así? Suspiré ruidosamente mientras comencé a ponerme a trabajar. Tenerlo sentado allí es mucho mejor que si hiciera alguna otra cosa problemática o traviesa.
Osirio me observó pintar en silencio. Pronto mi abuela se cansó y se quedó dormida tranquilamente en su cama. Estaba demasiado concentrada en ver a mi abuela dormir que no sentí la presencia de Osirio detrás de mí hasta que me agarró la muñeca.
"Ven conmigo", susurró Osirio mientras sostenía mi muñeca firmemente en su gran mano.
Su agarre no fue brusco, pero fue lo suficientemente firme como para saber que no podía liberarme de él. Sin esperar a que respondiera, Osirio comenzó a arrastrarme detrás de él y fuera de la habit

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link