Capítulo 511
—Ahora tengo que vivir bajo el rostro y la identidad de otra persona —murmuró Eleanor con voz suave y distante, y la mirada baja hacia el suelo pulido, como si intentara distanciarse de su verdad.
Luciano frunció el ceño bruscamente. "¿La identidad de otra persona?", repitió, con la confusión reflejada en su rostro. "¿Así que por eso vas disfrazado?"
Ella hizo un pequeño gesto de asentimiento, casi imperceptible.
"Hay algunos... desastres que necesitan limpieza", dijo ella, alzando la mirada para encontrarse con la suya. Sus ojos claros reflejaban una serena resiliencia, pero había un destello de algo más profundo: una vieja herida que aún sanaba. "Necesito tu ayuda para investigar".
"Jefe, ¿desde cuándo me trata con tanta formalidad?", respondió Luciano con una risita, su habitual seriedad transformándose en una familiar calidez. "No se preocupe, yo me encargo de todo".
Pero entonces su voz vaciló.
"...Pero-"
—¿Pero qué? —Eleanor presionó suavemente, percibiendo su vacilación.
La sonr

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link