บทที่ 615

เซียวเหยาที่เห็นรายชื่อนั้นก็รีบเอ่ยท้วงอย่างไว “ฉันไม่ได้บล็อกเธอนะ” ทว่าสายตาของแฟนสาวเต็มไปด้วยความไม่เชื่อใจ “ถ้านายไม่ได้ทำ แล้วใครมันทำล่ะ?” พอเห็นสถานการณ์ไม่ดี สองมือหนาก็ยกชูแสดงความบริสุทธิ์ใจ “สาบานเลย ฉันไม่เคยทำแบบนั้น” สายตากรีดแทงยังคงมีให้คนเป็นแฟนหนุ่ม แถมยังไม่ปักใจเชื่อในคำพูดนั้นอีกต่างหาก “ผมพิสูจน์ได้ว่าเหยาไม่ได้ทำ” พลันใครอีกคนในกลุ่มก็เอ่ยขึ้น เสี่ยวเซียวจึงหันกลับไปมองหนุ่มหน้าสวยคนนั้น “คุณจะพิสูจน์ยังไง?” นัยน์ตากลมหรี่มองอย่างจับผิดอีกครั้ง พร้อมไฟโกรธที่พยายามควบคุมไม่ให้หลุดออกมา ชายคนนั้นมองไปที่เซียวเหยาเชิงไม่กล้าพูด แต่เสี่ยวเซียวก็หันไปใช้สายตาคุมเซียวเหยาไว้ ก่อนจะหันมาพูดกับชายหนุ่มเมื่อครู่ “พูดเลย พูดให้หมดว่าคุณรู้อะไร” เขาเลิกลักลังเลอยู่พัก ไม่นานก็ค่อย ๆ เอ่ยออกมา “อันที่จริงแล้ว… มันเป็นฝีมือของผู้หญิงที่เหยาพามากินข้าวกับพวกเรา” ลู เซียวเหยาผู้ไม่รู้ตัวคนร้ายก็อยากรู้ความจริงเช่นกัน จึงปล่อยให้เพื่อนของตนเล่าต่อไป แต่พอเพื่อนเล่ามาถึงตรงนี้ ใบหน้าหล่อของเขาก็ถอดสีทันที ‘เดี๋ยว จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง!’ ‘ต้องเพราะเมาแน่ ๆ!’ ‘ผมก