บทที่ 616

เซียวเหยาเพ่งมองรูปภาพอยู่พักหนึ่ง พลันชะงักนิ่งค้างไป เสียงเข้มเอ่ยตะกุกตะกัก “นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิดนะ” “เข้าใจผิดเหรอ?” เสี่ยวเซียวหัวเราะหึ “เอาสิ ไหนลองอธิบายเรื่องเข้าใจผิดนี้หน่อยซิ” “ผู้หญิงคนนั้นพุ่งเข้ามาตอนพวกเรากำลังเฮฮากันอยู่ และบอกว่ากำลังเล่น ‘จริงหรือกล้า’ แข่งกับเพื่อน ๆ ของเธอ แล้วก็ขอให้ฉันช่วยกอดเธอหน่อยได้ไหม” เสี่ยวเซียวกระตุกยิ้มพร้อมเลิกคิ้ว “แล้วนายก็ยอมตกลงช่วยเธองั้นสิ?” เซียวเหยาตอบกลับตรง ๆ “ใช่ ฉันยินดีช่วย” “ก็จริง การช่วยเหลือเป็นเรื่องที่น่ายินดีนะ” ร่างบางตอบกลับแล้วเหยียดยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ฉันควรชมคุณใช่ไหม?” ร่างสูงยิ้มแห้งทันที “ไม่ต้องก็ได้” เซียวเหยาตอบอ้ำอึ้ง พลางเหล่มองสายตาตะลึงของเพื่อนฝูง ก่อนจะหลบตากัดริมฝีปากอย่างอับอาย พร้อมวางแก้วเบียร์ลงเชิงหมดอารมณ์ ความจริงแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขายอมอ่อนข้อให้กับผู้หญิงแบบนี้ และการกระทำเหล่านี้ของตัวเอง ก็เป็นการตอบสนองต่อความรู้สึกในใจที่มีออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ บางทีอาจจะเพราะว่ามันเป็นความรัก พลันมุมปากของใบหน้าหล่อเหล่าก็ยกยิ้มราวกับได้คำตอบที่พอใจ ทว่าพอจะหันไปอธิบายให้แฟนสาวได้รับรู