บทที่ 165

ครีเดนซ์มองขึ้นไปที่เธอด้วยสายตาหนักอึ้ง สูดกลิ่นหอมหวานที่ออกมาจากร่างกายของเธอ เขาจ้องไปที่โรซาลีต่อหน้าเขา ผมยาวของเธอร่วงลงมาด้านหลังศีรษะของเธอ และใบหน้าของเธอเป็นสีชมพูระเรื่อด้วยความคาดหมาย เธอมองเขาด้วยน้ำตาที่เต็มไปด้วยความรัก เธอถามเขาว่าเธอจะย้ายไปอยู่กับเขาได้ไหมหลังจากที่เขาอาการดีขึ้นแล้ว เขาตอบว่า "ไม่จำเป็น เราจะพูดถึงเรื่องนั้นหลังจากที่เราแต่งงานกัน" เขาลดสายตาลงและระงับความรู้สึกว่างเปล่าอย่างฉับพลันในใจขณะที่เขาปฏิเสธข้อเสนอของเธออย่างโหดเหี้ยม ทุกครั้งที่โรซาลีพยายามเข้าใกล้เขา เขาจะรู้สึกได้ถึงเสียงที่อ่อนแอในส่วนลึกของหัวใจที่ตะโกนเข้ามาในสมองของเขา โดยบอกเขาว่าสิ่งต่างๆ ไม่ควรเกิดขึ้นในลักษณะนี้ มันบอกเขาว่าเขาไม่สามารถอยู่กับผู้หญิงคนนี้ได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเข้าใกล้เธอ เขาก็ไม่รู้สึกอยากได้เธอเลย ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณของเขาจะไม่ตอบสนองต่อเธอเลย “ก็ได้ ครีเดนซ์ หลับให้สบาย ฉันจะกลับไปทำอาหารเสริมให้คุณก่อน แล้วฉันจะกลับไปหาคุณอีกครั้ง” จากนั้นโรซาลีก็หันหลังกลับและเดินออกจากวอร์ด ตัวสั่นอย่างแรงด้วยความโกรธ เธอไม่แปลกใจเลยที่ Credence ปฏิเสธตามคำขอของเธอที่