บทที่ 919

เซย์นจ้องมองไปที่นาฬิกาที่ผนังอย่างไม่สบายใจนัก โจเซฟินนั่งลงบนเตียง พร้อมกับมือที่ถูกมัดไว้ข้างหลัง หลังจากหันไปมองที่ผนังนับครั้งไม่ถ้วน โจเซฟินก็ไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้นอกจากแซวเขา “นี่เป็นครั้งที่ 99 ที่นายดูนาฬิกาแล้วนะ เซย์น นาสอยากกอดมันไหม? หรือบางทีอาจจะใช้ชีวิตที่เหลือของนายกับนาฬิกาไปเลยไหม?” เซย์นนั่งอยู่ข้าง ๆ เธออย่างกังวล “โจเซฟิน ถ้าฉันบอกเอว่าคืนนี้เป็นคืนการต่อสู้ของโลกาวินาศและอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนล่ะ? เธอจะทำอะไร” โจเซฟินเบิกตาโพล่งด้วยความกลัวในสิ่งที่คำพูดของเขาหมายถึง เธอเริ่มตะโกนและกรีดร้อง “ปล่อยฉันออกไปนะ ฉันต้องไป” เซย์นถึงกับผงะจากการเดือดพล่านอย่างกะทันหันของเธอ “โจเซฟิน ฉันแค่บอกว่า อาจจะ” โจเซฟินเริ่มขัดขืนกับการถูดมัดไว้ “แล้วถ้าสิ่งนี้กลายเป็นความจริงล่ะ เซย์น? นั่นหมายความว่าฉันจะไม่ได้เจอครอบครัวอีกเลยหลังจากคืนนี้ นายกำลังทำให้ฉันพลาดโอกาสสุดท้ายในการบอกลานะเซย์น! นายมันช่างโหดร้ายแบบนี้ได้ยังไงกัน? นายมันเป็นปีศาจ!” เซย์นรู้สึกว่าจิตใจของเขาแตกสลายอยู่เบื้องล่างน้ำหนักของคำพูดที่โกรธเคืองของโจเซฟิน “หลังจากคืนนี้นะ โจเซฟิน เมื่อพรุ่งนี