Kabanata 50

Tinaas ni Jonas ang ulo niya, nanginginig ang maliit niyang boses habang sinasabi, “Daddy, totoo ba na nakakainis ako?” Parang suntok sa dibdib ko ang tanong niya, sobrang nasaktan ang puso ko. “Jonas, ikaw ang pinakamalambing na bata sa buong mundo. Walang pwedeng mag-isip na makulit ka.” “Eh bakit si Mommy…” Napahinto ang boses niya, at mabilis niyang itinakip sa bibig niya ang maliliit niyang kamay, nag-aalala siya na baka marami na siyang nasabi. “Magagalit ba si Ms. Sommerton pag narinig niya?” Kahit na nakasara naman nang maigi ang pinto ng banyo, natatakot pa rin siya na baka may makarinig sa kaniya. Paano hindi mapapahal ang kahit na sino sa ganito kabait at matalinong bata? Nilagay ko ang kamay ko sa balikat niya at kalmadong sinabi, “Jonas, hindi lahat ng tao sa mundo ay magugustuhan ka, pero hindi ibig sabihin ay kasalanan mo ‘yon. Minsan, sadyang hindi ka lang talaga nila deserve.” Nakatingin sa akin ang malaki at nagtataka niyang mga mata. Sobrang bata pa siya