บทที่ 156

ฌอนคิดว่าที่เขาพูดไปคงเสียเปล่า ทว่าแคทเธอรีนกลับลุกขึ้นนั่งและรับประทานอาหารโดยไม่รีรอ เธอทานอาหารจนหมดทุกคำ ดูเหมือนหุ่นยนต์ที่ทำตามคำสั่งของเจ้านาย ฌอนไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรจริง ๆ เขาไม่ค่อยมีประสบการณ์ในการง้อผู้หญิงเท่าไรนัก เขาก็ขอโทษไปแล้ว ตอนนี้เขาอยากให้เธอกลับไปทำตัวแปลก ๆ แบบที่เธอเคยเป็นก่อนหน้านี้ ณ เวลากลางคืนในห้องทำงาน เขาเริ่มวีดิโอคอลกับเพื่อน ๆ ทั้งหลายของเขา เชสเตอร์ จีเวลสวมเสื้อคลุมอาบน้ำพลางถือแก้วไวน์เอาไว้ เขายิ้มออกมาอย่างสง่างามแล้วพูดขึ้น “แปลกใจจริง ๆ วันนี้นายมีเวลาว่างพอที่จะคิดถึงเราแล้วเหรอ?” ร็อดนีย์ สโนว์เองก็หัวเราะออกมาเหมือนกัน “ใช่ นายไม่เคยสนใจติดต่อเรามาก่อน ถ้าเราไม่ติดต่อนายไปก่อน” เชส แฮริสันก็หัวเราะออกมาไม่ต่างกัน “ฉันขอเดาว่านายทำให้ผู้หญิงงอน แล้วไม่รู้จะง้อยังไงใช่ไหม?” ฌอนจ้องมองไปที่เชสด้วยความไม่พอใจ เจ้าเฮดลีย์คนนั้นจะต้องปากโป้งไปบอกเขาแน่ ๆ “ถ้านายถามฉันนะ คราวนี้ มันเป็นความผิดของนายจริง ๆ” เชสพูดขึ้น “ฉันได้ยินมาว่า คุณย่าโจนส์ดีกับแคทเธอรีนเสมอมา ตอนนี้ตระกูลโจนส์ไม่สนใจใยดีแคทเธอรีนอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นถ้าจะพูดว่าคุณย