บทที่ 161

“ฉันมีเงื้อมมือของซาตานหรือไง?” ใบหน้าของฌอนเคร่งขรึม “อะแฮ่ม ฉันคงพูดผิด” เชสตบปากของตัวเองเบา ๆ “ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ฮัดสันกล้าดียังไงทำให้นายได้รับบาดเจ็บโดยไม่มีคำอธิบาย?! ฉันจะไปทำให้โครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ของพวกเขาวุ่นวายแน่นอน” “ผมได้ยินมาว่าบริษัทฮัดสันได้เปลี่ยนจากธุรกิจขนาดเล็กขึ้นสู่หนึ่งใน 500 องค์กรชั้นนำระดับโลกได้ภายในเวลาสิบปี บริษัทนี้ทำได้ดีตลอดหลายปีที่ผ่านมา เพราะมีผู้มีอิทธิพลคอยหนุนหลัง” เฮดลีย์พูดขึ้นในทันที “ผู้มีอิทธิพลจากแคนเบอร์ร่า” คำบอกเล่านี้ทำให้เชสรู้สึกตกใจ ฌอนกัดริมฝีปากบางของเขา “ใช่ เขาพูดถูก เฮดลีย์ ไปสืบดูซิว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นอุบัติเหตุ หรือความผิดพลาดของคน” แคทเธอรีนอึ้งไปชั่วขณะ “อาจจะเป็นอุบัติเหตุก็ได้นะคะ เพราะฉันไม่ได้มีความบาดหมางกับใครในบริษัทฮัดสัน นอกจากตระกูลโจนส์ เจเน็ต และซินดี้แล้ว ฉันไม่คิดว่าตัวเองไปสร้างความไม่พอใจให้กับใครในเมลเบิร์นอีกนะคะ” “...” มุมปากของเชสยกขึ้น “พี่สะใภ้ คุณทำให้คนอื่นไม่พอใจไม่เยอะนักเหรอ?” จำนวนผู้คนที่เธอสร้างความไม่พอใจให้ ยังน้อยกว่าเชสผู้ซึ่งมีอิทธิพล แคทเธอรีนรู้สึกอึดอัดใจ