บทที่ 225

“ฉันว่าแล้วว่าคุณชายฮิลล์จะต้องทำอะไรบางอย่าง” เจฟฟี่ชี้นิ้วไปที่แคทเธอรีนพลางต่อว่าเธอ “ดูซิ คุณชายฮิลล์มาที่นี่แล้ว แกไปจัดการปัญหาของแกเองจะดีกว่า” “อย่าไปมีเรื่องกับเขาอีกล่ะ” รีเบคก้าพยายามจะซ้ำเติมเธอเมื่อเธอผิดพลาด “ถ้าเธอไปมีเรื่องกับคุณชายฮิลล์อีก แม้แต่ฉันเองก็เกลี้ยกล่อมเขาให้เธอไม่ได้เหมือนกัน” “ก็แค่ลากเธอลงไปข้างล่าง” คำแนะนำของเจฟฟี่ได้รับการยอมรับจากคณะกรรมการหลายคน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสี่ถึงห้าคนเดินเข้ามาหาแคทเธอรีน ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เอลก้าวเข้ามาหน้าแคทเธอรีนเพื่อขวางพวกเขาเอาไว้ “ถ้าพวกแกกล้าแตะต้องเธอ อย่ามาหาว่าฉันไม่เตือน” “พวกแกมัวรออะไรกันอยู่? จับสองคนนี้เดี๋ยวนี้” เจฟฟี่ยังคงไม่พอใจที่เอลถีบเขาเมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้โอกาสที่จะได้แก้แค้นเธอมาถึงแล้ว เมื่อแคทเธอรีนรู้สึกว่าพวกเขากำลังจะทะเลาะกัน เธอก็ลากเอลออกไป “ไม่เป็นไร คุณไม่ต้องจับฉันหรอก ฉันไปเองได้” เมื่อเธอพูดจบ เธอเป็นคนแรกที่ออกจากห้องประชุม รีเบคก้าแนะนำขึ้น “ตามไปดูดีกว่าค่ะ จับตาดูเธอเอาไว้สักหน่อยก็ดีเหมือนกัน” “นั่นสิ อย่างน้อย เราจะได้ห้ามเธอไม่ให้ไปมีเรื่องกับคุณชายฮิลล์อีก”