บทที่ 430

ฌอนมีสีหน้าไม่เห็นด้วย “นายทำงานให้ฉันมาตั้งนานแล้วนะ ถ้านายจัดการเรื่องนี้ไม่ได้ นายก็ไม่ควรทำงานให้ฉันอีกต่อไป” “...” ตอนนี้เฮดลีย์และเชสเตอร์ต่างปิดปากเงียบ ดูเหมือนภรรยาของเขาจะเป็นคนที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา เธอเป็นคนที่มีส่วนร่วมมากที่สุดและไม่มีใครเทียบได้ ... งานแถลงข่าวดำเนินไปกว่าสามชั่วโมง หลังจากที่งานแถลงข่าวเสร็จสิ้นแล้ว แคทเธอรีนก็กลับมายังวิลล่าริมทะเล เมื่อคนขับเปิดประตูรถ เธอลงจากรถแล้วก็เห็นฌอนยืนอยู่ที่สนามหญ้าข้างสระว่ายน้ำ เขาสวมกางเกงลำลองเนื้อนุ่ม และเสื้อเชิ้ตโดยไม่ได้ยัดชายเสื้อเข้าไปในกางเกงเช่นปกติ การแต่งกายแบบนี้ทำให้เขาดูผ่อนคลาย ลมทะเลพัดผ่านเสื้อของเขาแล้วผมสีดำก็หล่นลงมาปรกหน้าผาก เมื่อมองแวบแรก เขาดูเด็กลงไปกว่าอายุจริงของเขาถึงสิบปี เขาดูเหมือนนักศึกษามหาวิทยาลัย ดูไร้เดียงสาและหมดจด ทว่าสีผิวของเขานั้นดูซีดเซียวเกินไป ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนเริ่มรู้สึกใจอ่อนท่ามกลางความสับสนในใจของเธอ เธอเดินเข้าไปหาฌอนช้า ๆ พลางกะพริบตา “ขอโทษนะคะที่ยอมรับเรื่องอาการป่วยของคุณในที่สาธารณะ คุณจะดุฉันไหมคะ?” ฌอนยกมือขึ้นลูบผมของเธอ พลางกอดเธอเอาไว้ “คุณเก่งขึ