บทที่ 475

“คุณเป็นห่วงฌอนงั้นเหรอ?” ชาร์ลีจับมือของเธอเล่น “คุณคงไม่ได้เป็นห่วงเขาอยู่หรอกใช่ไหม?” “แน่นอนว่าไม่ค่ะ ตอนนี้ในหัวใจของฉันมีแค่คุณนะคะ” เมลานี่หลุบตาลงและยิ้มออกมา “ฉันแค่อยากรู้น่ะค่ะ” ชาร์ลีตอบว่าเป็นความจริง ไม่เพียงแค่นั้น อาการป่วยของฌอนยังแย่ลงอีก เมื่อหลายวันก่อนเขาถึงกับหมดสติไปและถูกรีบนำตัวส่งโรงพยาบาล คนคนนั้นน่ากลัวจริง ๆ หลังจากที่แคทเธอรีนออกไปแล้ว คนที่อยู่ในรถคันสีดำที่จอดอยู่ข้างถนนจึงโทรหาฌอนทันที “... คุณผู้หญิงเจอกับคุณชาร์ลี แคมโปส และคุณเมลานี่ ยูล พวกเขาแย่งที่นั่งของคุณผู้หญิงไป” ด้านหน้าของหน้าต่างบานใหญ่ ฌอนหยิบใบไม้ออกจากขอบหน้าต่าง “ถึงเวลาที่สองคนนี้จะต้องถูกลงโทษแล้ว จัดให้พวกเขาชุดใหญ่ไปเลย ส่วนคาเฟ่นั่น ไม่มีเหตุผลที่จะให้เปิดอีกต่อไปแล้ว” ... ที่คาเฟ่ ชาร์ลีและเมลานี่รับประทานอาหารของพวกเขาไปได้เพียงครึ่งทาง กลุ่มเจ้าหน้าที่จากสำนักงานสุขภาพแห่งชาติได้เข้ามายึดร้านอาหาร “มีคนรายงานมาว่ามีอาการปวดท้องหลังจากที่ได้รับประทานอาหารเช้าจากที่นี่ ดังนั้น จึงต้องปิดร้านอาหารเพื่อทำการตรวจสอบ คนที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องช่วยออกไปด้วย” เจ้าหน้าไล่คนออ