บทที่ 631

“เออก็จริง งั้นฉันเตรียมตัวบ้างดีกว่า” “...” แคทเธอรีนแคะหูพลางถอนหายใจ “ฉันเองก็รู้สึกผิดกับทุกคนมากเหมือนกัน ฉันไม่รู้ว่าการกลับมาของฉันจะสร้างความเดือดร้อนให้ผู้คนมากมายขนาดนี้ ฉันจะกลับไปคิดหาวิธีอื่นแล้วกันค่ะ” “จะไปไหนก็ไป แล้วไม่ต้องกลับมาอีก” ผู้อำนวยการเออร์ไวน์โกรธเธอมากจนถึงจุดที่ว่าเขาไม่อยากให้ความเคารพอะไรกับเธอเลย “แน่นอนว่าเราอาจจะให้โอกาสเธอ ถ้าเธอยอมคุกเข่าลงขอร้องประธานฮิลล์และคุณซาร่าให้ยกโทษให้” “เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ ฉันยอมให้บริษัทล้มละลายไปเลยดีกว่ายอมก้มหัวให้กับคู่รักหน้าไม่อายนั่น” แคทเธอรีนยืนกรานหัวชนฝาแล้วเดินออกไปท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของผู้คน เมื่อเธอกลับถึงบ้าน เธอจึงเริ่มชงกาแฟให้ตัวเอง ฮาร์วีย์แทบจะคุกเข่าแล้วร้องไห้ขอร้องเธอ “ประธานโจนส์ บริษัทที่ทำงานร่วมกับบริษัทของเราอยู่กำลังเรียกร้องยุติความร่วมมือกับเรา ได้โปรดคิดแผนอะไรสักอย่างเถอะครับ” “อย่ารีบร้อนไปสิคะ” แคทเธอรีนคนกาแฟในแก้ว “ฮาร์วีย์ ตอนนี้ฉันให้โอกาสคุณได้ประสบความสำเร็จสูงสุดแล้ว” “โอกาสอะไรกันครับ? คุณมั่นใจเหรอครับว่าจะไม่ทำให้นี่ดิ่งลงเหวแทน?” ฮาร์วีย์อยากจะร้องไห้ แคทเธอ