บทที่ 632

เช้าวันรุ่งขึ้น ณ วิลล่าริมทะเล สาวใช้เสิร์ฟอาหารเช้าลงบนโต๊ะ ซาร่ารินนมร้อนใส่แก้วให้ฌอนอย่างระมัดระวัง จากนั้นเธอจึงพูดขึ้นอย่างลังเลใจ “หกวันแล้วนะคะ ฉันเดาว่าฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นคงกำลังเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบากเกินกว่าจะรับมือไหว” ดวงตาสีเข้มของฌอนมองไปที่เธอ “คุณใจอ่อนเกินไปแล้วนะ” ซาร่าหัวเราะออกมาอย่างเศร้าใจ “ยังไงฉันก็ทำงานที่นั่นมาตั้งสองปีนะคะ” “ทานอาหารเช้ากันเถอะนะ” ฌอนปอกไข่ต้มให้เธอ “ฌอนนิคคะ” เธอพูดขึ้นด้วยอารมณ์ที่ผสมปนเปกันไปหมด “คุณไม่ได้หลงเหลือความรู้สึกอะไรกับแคทเธอนรีนอีกแล้วใช่ไหมคะ? คุณไม่เคยพาฉันไปซื้อชุดชั้นในมาก่อนเลย ฉันพยายามปลอบใจตัวเองอยู่ทุกวัน แต่ก็ยังยากที่ฉันจะยอมรับได้ ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของฉันรู้สึกเจ็บปวดมากจนฉันหายใจไม่ออก” “ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว” ฌอนปฏิเสธตามตรง “ผมขอโทษนะครับ ผมจะไม่ทำอะไรที่ทำให้เข้าใจผิดแบบนั้นอีกแล้ว” “ค่ะ” ซาร่าตอบพลางฝืนยิ้มออกมา ฌอนรู้สึกไม่สบายใจ เขาสาบานว่าเขาจะลงโทษแคทเธอรีนอย่างแสนสาหัส และดูแลซาร่าให้ดีขึ้น “คุณชายคนโต หุ้นของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นถึงขีดจำกัดการซื้อขายทันทีที่ตลาดหุ้นเปิดเมื่อเ