บทที่ 879

“ไปรับซูซี่แต่เช้าแล้วพาเธอไปเล่นทั้งวันเลยนะคะ” แคทเธอรีนมอบหมายงานให้เขา "เท่านั้นเองเหรอครับ?" ออสตินตะลึงมาก "ใช่ค่ะ อย่าให้ใครจําคุณได้นะคะ ยกเว้นซูซี่” "โอเคครับ" ... 06.30 น. ขณะแคทเธอรีนกําลังเดินทางไปไลโอน่า เธอโทรหาฌอน "ในที่สุดคุณก็ติดต่อผม" เสียงหัวเราะแหบแห้งเย็นชาของฌอนดังขึ้นมา “ผมคิดว่าคุณไม่ต้องการลูกน้องของคุณแล้วซะอีก” “ฉันอยากเจอโลแกนค่ะ ฉันจะไปถึงไลโอน่าใน 40 นาที” แคทเธอรีนกล่าว “คุณฝันอยู่หรือไง? คุณมีสิทธิ์อะไรมาทําข้อตกลงกับผม?” ฌอนพูดอย่างรุนแรงว่า “แคทเธอรีนผมประเมินคุณต่ำไป คุณไปที่ครอบครัวสโนว์เพื่อยุแยงสร้างความแตกแยกระหว่างพวกเขา คุณทําร็อดนีย์พังไม่เหลือชิ้นดี ผมยังติดต่อเขาไม่ได้เลยจนถึงตอนนี้ ครอบครัวสโนว์ขังเขาไว้” “ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าคุณท่านสโนว์จะมีประสิทธิภาพขนาดนี้” แคทเธอรีนยิ้มกว้าง นี่เป็นข่าวดีเพียงเรื่องเดียวที่เธอได้ยินในสองวันมานี้ “เป็นคุณเองสินะ” ฌอนพูดอย่างเย็นชา “คุณหาคนมาลักพาตัวซาร่าจากนั้นไปหาครอบครัวสโนว์ให้จัดการ ร็อดนีย์ ผมไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ชั่วร้ายน่ารังเกียจอย่างคุณมาก่อน” แคทเธอรีนหัวเราะคิกคัก แน่นอนมีอยู่คนหนึ่งแ