บทที่ 880

“ใช่แล้ว ซาร่า” โทมัสพูดแทรกขึ้น “ตั้งแต่ที่เธอได้รับบาดเจ็บเมื่อวาน คุณชายฮิลล์ก็อยู่เคียงข้างเธอโดยไม่ก้าวออกไปไหน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอเขาจะทำยังไง?” ฌอนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคําพูดเหล่านั้น แต่เมื่อเขาเห็นประกายแห่งความหวังในดวงตาของซาร่า เขาก็ไม่อาจพูดอะไรได้ "จริงเหรอ?" ตาแดงก่ำของซาร่ามองเขาด้วยความคาดหวัง “ฌอนนิคคะ คุณไม่ดูถูกฉันเหรอคะ? ฉันสกปรกมาก ฉันเกือบจะถูก…” “คุณเปล่า” ฌอนขัดจังหวะเธอ “อย่าคิดอะไรไร้สาระสิ เราไปถึงที่นั่นทันเวลาจนหยุดมันไว้ไม่ให้เกิดขึ้นได้” “ทําไมสิ่งเหล่านี้ถึงเกิดขึ้นกับฉันอยู่เรื่อย” ซาร่าทำท่าโศกเศร้าเต็มที่ “ฉันไม่รู้จักเขาเลย มันน่ากลัว เขาฉีกเสื้อผ้าของฉันทั้งหมด… อุ๊ย!” ทันใดนั้นเธอก็เกาะกุมหัวของเธอด้วยความเจ็บปวด "หยุดคิดเรื่องนั้นได้แล้วครับ" ฌอนจับมือเธอ ซาร่าถลาเข้าไปหาอ้อมกอดเขา ซุกใบหน้าของเธอที่แขนของเขาขณะที่ตัวเธอสั่นเทา “ฌอนคะ ทําไมคุณถึงช่วยฉันไว้? ฉันอยากตายจริง ๆ นะคะ ฉันเหนื่อยจัง เรื่อง เมื่อวานมันทําให้ฉันนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในอเมริกาก่อนหน้านี้ขึ้นมาอีก ฉันทําอะไรไม่ถูกเลย ได้โปรดอย่าทิ้งฉันไปนะคะ?” "... โอเค ผมจะอยู่ที