บทที่ 890

“ไม่เกิดขึ้นหรอก ฉันจะรับทำคดีนี้เอง” ฌอนพูดด้วยเสียงเข้มจริงจัง “เยี่ยมมากเลยค่ะ ไม่มีคดีความใดที่ฌอนนิคไม่สามารถเอาชนะได้” ซาร่าเงยหน้าขึ้นยิ้มให้เขา ... ตอนกลางคืนในคฤหาสน์ตระกูลฮิลล์ ฌอนกลับมาแล้วแม้ว่าเขาไม่ค่อยจะมา เมื่อมองเขาแล้วท่านผู้หญิงฮิลล์ก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ “วันนี้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกหรือไงจ๊ะลมอะไรหอบมา? หลานกลับมาได้ยังไงมีเวลาด้วยหรือ? มีอะไรมาฝากด้วยล่ะเนี่ย?” "ตุ๊กตาบาร์บี้ตัวใหม่ล่าสุด" ฌอนนํามันไปให้ซูซี่ที่กําลังทานของว่าง "ลุงเอามาให้หนู เป็นไง?" เขาไม่ใช่คนที่จะสนใจความรู้สึกของเด็ก แต่คําพูดของซูซี่เมื่อวานทําร้ายหัวใจของเขาจนนอนไม่หลับทั้งคืน เขาไม่เข้าใจว่าทําไมเขาถึงเป็นห่วงลูกสาวของเลียมมากเหลือเกิน มันแปลกจริง ๆ "ไม่ค่ะ" ซูซี่หนีเขา เธอวิ่งไปแอบที่ด้านข้างของท่านผู้หญิงฮิลล์แล้วก้มหน้า ท่านผู้หญิงฮิลล์จ้องไปที่ฌอนและตะคอก “หลานย้ายพ่อของเธอไปทํางานที่ตําแหน่งต่ำกว่าเดิมทำให้พ่อของเธอกลายเป็นตัวตลก หลานยังกล้ามาเอาใจซูซี่อีกเหรอ?” "เลียมบอกเธออย่างนั้นเหรอครับ?" การแสดงออกของฌอนดูคลุมเครือ "ไม่ได้บอกแน่นอนค่ะ" ซูซี่เงยหน้าขึ้น เธอมองเขา