บทที่ 904

“เป็นความคิดที่ดี งั้นฉันจะรอเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเธอ ฉันรอวันนี้มาตั้งนานแล้ว” เฟรยามีความสุขเบิกบานใจกับแคทเธอรีนอย่างจริงใจ แคทเธอรีนอึ้งไปเลย ใช่แล้ว เธอเคยแต่งงานมาก่อนแต่เธอไม่เคยจัดงานแต่งเลย เมื่อคิดดูแล้วเธอนี่ช่างน่าเวทนาจริงเชียว “โอเค งั้นก็เตรียมตัวเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้เลยจ้า” รถแล่นมาหยุดอยู่ตรงหน้าเวสลีย์ แล้วแคทเธอรีนก็ออกมา "ผมได้ยินมาว่าคุณชนะ" เวสลีย์ยิ้มและจับมือเธออย่างเป็นธรรมชาติ "ใช่ค่ะ ต้องขอบคุณหลักฐานที่คุณให้ฉัน” แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมองเขา “คืนนี้ฉันจะทําอาหารให้คุณเป็นการฉลองเอาไหม?” "แน่นอน เราต้องฉลองกัน" เวสลีย์ยกมือเธอขึ้นและหยิบแหวนเพชรออกมาจากกระเป๋าเสื้อของเขาสวมให้เธอ “แต่นิ้วที่สวยงามเช่นนี้มีไว้เพื่อสวมแหวนเพชรเท่านั้น ให้ผมทําอาหารแทนนะครับ” แคทเธอรีนมองไปที่แหวนเพชรขนาดใหญ่บนนิ้วกลางของเธอก็ตกตะลึง "นี่คือ...?" "คุณยินดีไหมครับ?" เวสลีย์มองเธออย่างเคร่งขรึม “คราวนี้ผมไม่อยากหมั้น เราแต่งงานกันทันทีเลยได้ไหม?” “...” แคทเธอรีนตกตะลึงเล็กน้อย แม้ว่าเธอจะพูดถึงการแต่งงานกับเฟรยาในรถก่อนหน้านี้ แต่เธอก็ไม่คิดว่าเขาจะขอแต่งงานในเร็วมากอย่างน