บทที่ 341

“อ่า-ฮะ” มาเดลีนยิ้มแบบเยาะเย้ยออกมา มือของเธอลูบไล้เพชรที่ส่องแสงประกายแวววับบนชุดที่เธอสวมใส่ “เจเรมี่มีตาแหลมคมมากที่เลือกชุดนี้ให้กับฉัน เขายังรู้ขนาดของหน้าอกและทุกสัดส่วนของร่างกายฉันอีกด้วย” “เธอ เธอว่าไงนะ?” “อะไรกัน? นี่ไม่รู้จักภาษาคนหรือไง?” มาเดลีนยิ้มออกมาอย่างสง่างามก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้า พนักงานห้องตัดชุดรีบเข้าไปช่วยเธอถือชายกระโปรงที่ยาวสยาย ทุกย่างก้าวของเธอดูเหมือนราชินีเมื่อเธอดูสง่างามมากในทุกท่วงท่าในขณะที่เธอก้าวเดินต่อไปจนหยุดอยู่ตรงหน้าเมเรดิธ “นี่เธอคิดว่าชุดนี้เป็นของเธอจริง ๆ หรือไงกัน?” “... ” เมเรดิธโกรธจนลูกตาแทบหลุดออกจากเบ้า “วีล่า ควินน์ ถอดชุดนั้นออกมาเดี๋ยวนี้ ชุดนี้เป็นของขวัญที่เจเรมี่มอบให้ฉัน ฉันต้องใส่ชุดนี้ในงานแต่งงานฉันเท่านั้น เธอเป็นใครถึงกล้ามาใส่ชุดแต่งงานของฉัน?” เธอจ้องมาเดลีนอย่างเอาแต่ใจตัวเองก่อนที่เธอจะยิ้มเยาะเย้ยออกมาทันที “วีล่า ทำไมเธอถึงทำแบบนี้? ฉันรู้ดีว่าเธอชอบเจเรมี่ แต่เขาเป็นคู่หมั้นของฉัน ไม่ใช่แค่นั้นนะ เราทั้งคู่กำลังจะแต่งงานกันในอีกสองวันนี้แล้ว ฉันกับเขากำลังจะเป็นสามีภรรยากัน สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ตอนนี้คือ