บทที่ 786

มีความเจ็บปวดที่ไม่สามารถบรรยายได้จากความทุกข์ทรมานของเธอ ทำไมมันถึงเป็นเรื่องยากเสมอ? เธอแค่อยากที่จะใช้ชีวิตแสนเรียบง่ายและสงบสุขกับคนรักของเธอเท่านั้น เฟลิเป้กลับมาที่ห้องของเคธี่และยืนอยู่ข้างหน้าต่างทรงฝรั่งเศส เมื่อเห็นร่างของเมเดลีนซึ่งกำลังล่าถอยไป เขาก็ดึงผ้าผูกผมของเคธี่มาพันรอบ ๆ ระหว่างนิ้วขณะที่สายตาของเขาก็จ้องมองอย่างลึกซึ้ง “เธอขอให้ฉันปล่อยให้เอวลีนและเจเรมี่อยู่ด้วยกันไม่ใช่เหรอ? ฉันจะไม่ทำ ถ้าเธออยากจะหยุดฉัน งั้นก็มาหยุดฉันเองสิ เธอได้ยินไหม?” เขามองไปที่ผ้าผูกผมและออกคำสั่ง แต่สิ่งที่ตอบกลับมาหาเขากลับมีเพียงจังหวะการเต้นของหัวใจที่กระวนกระวายของเขาเท่านั้น หิมะเริ่มตกลงมาอีกครั้งในค่ำคืนฤดูหนาว เมเดลีนนอนอยู่บนเตียงเงียบ ๆ หลังจากที่อาบน้ำ หัวของเธอเต็มไปด้วยวิดีโอเรียลไทม์ที่เธอได้เห็นที่บ้านของเฟลิเป้พร้อมกันกับคำขู่ของเขา เธอหลับตา แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถนอนหลับได้อย่างสงบ เฟลิเป้ ทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้? เมเดลีนเศร้ามาก เธอไม่สังเกตเห็นว่าเจเรมี่กำลังนอนอยู่ข้าง ๆ เธอด้วยซ้ำ จนกระทั่งเขาจูบที่มุมปากของเธออย่างอ่อนโยน ทันใดนั้น เธอก็ลืมตาขึ้นทัน