บทที่ 125

เซียว จื่ออี้ เม้มริมฝีปากของเธอและยิ้มขณะที่เธอมองผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มจากหางตาของเธอ เธอจำได้ว่าผู้หญิงคนนั้นไปซื้อของกับหลิง อี้หราน ดังนั้นเธอจึงต้องอยู่เป็นเพื่อนเธอ แม้ว่าเธอจะไม่สามารถระบายความผิดหวังที่มีต่อหลิง อี้หราน ได้ แต่เธอก็สามารถทำเช่นนั้นกับเพื่อนของเธอได้! เมื่อสายตาของชิน เหลียนอี พบกับเซียว จื่ออี้ เธอก็รู้สึกแย่ ตามที่คาดไว้ไม่นานหลังจากทานอาหารเย็น เซียว จื่ออี้ ก็ดื่มอวยพรกับทุกคน เนื่องจากเธอไม่สะดวกเนื่องจากขาที่บาดเจ็บทุกคนจึงผลัดกันไปดื่มอวยพรเธอ เมื่อ ชิน เหลียนอี กำลังไปดื่มอวยพรเธอ เซียว จื่ออี้ จงใจจับมือของเธอและทิ้งแก้วไวน์ลงกับพื้น ไวน์กระเด็นไปโดนเท้าที่เธอใส่รองเท้า อย่างไรก็ตาม เซียว จื่ออี้ กล่าวว่า "แม้ว่าคุณจะไม่อยากจะดื่มอวรพรกับฉัน แต่คุณก็ไม่ควรทำให้ฉันทำแก้วไวน์หล่น คุณบอกฉันก็ได้ว่า ฉันไม่ได้รับการต้อนรับให้มาร่วมทานอาหารค่ำกับคุณและฉันก็จะจากไป" ชิน เหลียนอี จ้องไปที่เซียว จื่ออี้ หลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูด ผู้อำนวยการยืนอยู่ตรงหน้าเซียว จื่ออี้ ทันทีและยืนยันให้ ชิน เหลียนอี ขอโทษเธอโดยไม่ทราบว่ามันเป็นความผิดของเธอหรือไม่ "เหลียนอ