บทที่ 1311

“พวกเขาเป็นลูกฉันเหมือนกัน” เขาเริ่มรู้สึกได้ว่านี่ค่อย ๆ เป็นเรื่องจริงเมื่อหน้าท้องของเธอเริ่มนูนออกมาให้เห็น เขารู้สึกได้ว่าในท้องของเธอมีเด็กอยู่และเขาก็กำลังจะเป็นพ่อคน “คุณจะต้องเป็นพ่อที่ดีแน่นอนค่ะ” เธอกล่าวขณะที่ลูบหัวของเขาอย่างอ่อนโยน “จริงเหรอ?” เขาพึมพำ เขาเองก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าตัวเองจะเป็นพ่อที่ดีได้ไหม เขาไม่อยากให้ลูก ๆ ของเขาประสบกับชีวิตวัยเด็กเหมือนอย่างเขา! “ค่ะ” เธอพูดยืนยัน จากนั้นก็ระเบิดหัวเราะออกมา “เธอหัวเราะเรื่องอะไร?” เขาถามพลางมองไปที่เธอ “ฉันแค่นึกภาพว่าตอนที่พวกเด็ก ๆ เกิดมาแล้ว พวกเขาคงจะล้อมหน้าล้อมหลังและขอให้คุณกอด แล้วคุณก็ต้องกอดพวกเขาทั้งสามคน...” แค่คิดก็สนุกแล้ว! อี้จิ่นหลีพูดไม่ออกไปในทันที เขารู้สึกกลัวเล็กน้อย... เมื่อคิดเรื่องนี้! ถึงอย่างนั้นครอบครัวนี้ก็คงจะคึกคักน่าดูเมื่อถึงเวลานั้น และเธอก็เป็นคนที่มอบทั้งหมดนี้ให้เขา “อี้หราน ดีจังที่มีเธอ” เขาค่อย ๆ เงยหน้าและขยับเข้าไปใกล้เธอ ดูเหมือนจะมีความปรารถนาอันไม่สิ้นสุดอยู่ในดวงตาคู่สวยของเขา เป็นเพราะเธอที่ทำให้ชีวิตนี้ของเขาเริ่มมีสีสัน แตกต่างจากที่มีแค่ขาวกับดำอย่างก่อนหน้านี้