บทที่ 1441

อย่างไรเธอก็มาจากครอบครัวธรรมดา ๆ แม้ว่าพวกเขาจะสุขสบาย มีเงินใช้ และสามีของเธอเป็นถึงหัวหน้าแผนก แต่พวกเขาก็เทียบกับเย่เหวินหมิงไม่ได้เลย ถ้าเย่เหวินหมิงฟ้องพวกเขาจริง ๆ ครอบครัวของเธอต้องเจอปัญหาแน่นอน เธอตั้งใจว่าจะทำให้โจวเชียนหยุนอับอายต่อหน้าสายตาคนอื่น ๆ แต่เมื่อประเมินจากสายตาของคนอื่น ๆ ในตอนนี้แล้ว เธอได้กลายเป็นตัวตลกแทนไปเสียแล้ว ผู้หญิงคนนั้นอับอาย หวาดกลัว และกังวล เธอจึงทำได้เพียงพูดอย่างขุ่นเคืองว่า “ฉัน... ขอโทษ เมื่อกี้ฉันพูดไม่คิด อย่าถือสาฉันเลยนะคะ คุณเย่!” “ไม่ใช่ฉัน เธอต้องขอโทษลูกชายฉันและ...” เขาเงียบไปและลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า “... แม่ของลูกฉัน!” ในตอนนั้นเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเชียนหยุนว่าอย่างไร ใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความอับอายและอยากจะหนีไปในทันที ดังนั้นเธอจึงรีบพูดกับโจวเชียนหยุนและโจวหยันว่า “ฉันขอโทษ ฉันพูดอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง ทั้งหมดเชื่อไม่ได้ ฉัน... ฉันขอโทษ ฉันจะไม่พูดแบบนั้นอีก ยกโทษให้ฉันด้วย!” พูดจบเธอก็รีบลากลูกชายออกไป โจวเชียนหยุนก้มหน้าและพูดกับอาหยันน้อยว่า “กลับบ้านกันเถอะ คุณยายรอแล้ว” “แม