บทที่ 317

ที่นี่... คือที่ไหน? เธอตะลึง จากนั้นก็เริ่มนึกขึ้นได้ถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า เธอจึงลุกขึ้นนั่งทันที เธอดื่มอีกครั้งและยังเมาเหมือนเดิม! “ตื่นแล้วเหรอ?” หลังจากเสียงในห้องดังขึ้น ชิน เหลียนอี ตัวแข็งทื่อและหันศีรษะไปมอง แน่นอนว่าไป๋ ทิงซิน นั่งอยู่บนโซฟาไม่ไกลจากเตียง สายตาของเขาจ้องมองมาที่เธอ “ฉัน... ฉันตื่นแล้ว...” เธอกล่าวตะกุกตะกักและตะกายออกจากเตียง เธอมองไปที่เสื้อผ้าของตัวเอง เสื้อผ้ายังอยู่ครบถ้วน ดังนั้นเธอเลยคิดว่า... ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชิน เหลียนอี คิดกับตัวเอง แต่เธอก็ยังเอ่ยปากถามว่า “ฉันทำอะไรตอนเมาหรือเปล่า?” “คุณทำหลายอย่างเลยล่ะ คุณอยากให้ผมพูดถึงเรื่องไหนก่อนดี?” ไป๋ ทิงซิน ถามอย่างขี้เกียจ ชิน เหลียนอี อ้าปากค้าง หลายอย่าง... อะไรนะ... เธอทำอะไร?! ครั้งนี้เธอรู้สึกมึนหัวหลังจากอาการเมา ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เธอจำได้เกือบทุกอย่างว่ามีอะไรเกิดขึ้น “อะไร... ฉันทำอะไร?” เธอกลืนน้ำลายที่ไหลลงคอและเปร่งเสียงถามอย่างสุขุม เขาหน้าแดงโดยไม่มีเหตุผล ชิน เหลียนอี จ้องมองแก้มที่แดงของเขา จากนั้นเธอก็พบว่าเขาดูคล้ายกับผู้ชายที่เธอจำได้ “เมื่อคืน... ฉันบังคับตัวเองกับคุณอ