บทที่ 318

“ได้ งั้นเราคบกัน” ชิน เหลียนอี กล่าวอย่างจำนง เนื่องจากเธอกำลังถูกล้างแค้น อย่างน้อยเธอก็ควรเตรียมพร้อมทางจิตใจสำหรับมัน “ถ้าอย่างนั้น... เอ่อ คุณควรคืนโทรศัพท์ให้ฉันได้แล้ว” เธอยังไม่ลืมเหตุผลหลักที่ตามเขามายังคฤหาสน์ คือการทวงคืนโทรศัพท์ของเธอ เขาจ้องมองเธออยู่สักพัก จากนั้นก็โยนโทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะกาแฟมาให้เธอ “อ๊ะ!” เธออุทานหลังจากรับโทรศัพท์ได้ทัน โทรศัพท์ราคาหนึ่งหมื่นดอลลาร์ของเธอ เธอถึงขนาดกัดฟันเพื่อซื้อโทรศัพท์เครื่องนี้มา ถ้าเกิดว่ามันหล่นกระแทกพื้นและหน้าจอแตก เธอต้องใช้เงินถึงสองพันดอลลาร์เพื่อซ่อมมัน รู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงค่าซ่อมโทรศัพท์! ถ้ามันตกแตก เธอก็ไม่กล้าขอให้เขาจ่ายค่าซ่อมให้หรอก! ชิน เหลียนอี เปิดโทรศัพท์เพื่อดูเวลา เป็นเวลาเก้าโมงเช้าแล้วและมีสายที่ไม่ได้รับในโทรศัพท์ของเธอหลายสาย เบอร์เหล่านั้นล้วนเป็นเบอร์จากพ่อแม่ของเธอ เธอจึงรีบโทรกลับทันที ไม่นานก็มีสายเรียกเข้าและตามด้วยเสียงตะโกนด่าด้วยความโกรธจากพ่อของเธอ “แกจะไม่โทรมาบอกพ่อแม่หน่อยเหรอว่าจะไม่กลับมากินข้าวเย็น? แกไม่แม้แต่จะรับโทรศัพท์ แกกำลังจะทำอะไร? แกอยากให้พ่อกับแม่ไปแจ้งความกับตำ