บทที่ 760

“ตัวฉันหนักใช่ไหม?” เด็กชายตัวน้อยถามด้วยความเขินอาย “ใช่ นายตัวหนักมาก” เด็กหญิงพูดออกมาโดยไม่รักษาน้ำใจ นั่นเป็นเพราะการดึงเขาขึ้นมาจากหน้าผ่านั้นยากมาก “ฉันขอโทษ... ที่เธอต้องมาแบกฉัน แต่… แต่ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บในอนาคต ฉันจะไปช่วยเธอแน่นอน!” เสียงของเด็กชายเต็มไปด้วยความกระตือรือร้น ราวกับว่าเขากลัวว่าเด็กหญิงคนนี้จะไม่ชอบเขาเพราะความไร้ประโยชน์ของเขา “นายจะแบกฉันได้นานแค่ไหนกัน? ถ้านายแบกฉันไม่ไหวล่ะ?” ดูเหมือนเด็กหญิงจะไม่เชื่อในความแข็งแกร่งของเด็กชาย ถึงแม้ว่าเขาจะอายุมากกว่าเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะต้องเป็นคนที่ปกป้องเขาไปตลอด “ฉันแบกเธอได้ตลอดไปนั่นแหละ!" เด็กชายตัวน้อยโพล่งออกมา แต่เด็กชายและเด็กหญิงกลับไม่รู้ว่าตลอดไปหมายถึงอะไร ภาพที่ไม่ชัดเจนค่อย ๆ ผุดขึ้นมาในความทรงจำของเธอ หลิง อี้หรานรู้สึกมึนงงและพยายามลืมตา แต่เธอกลับไม่สามารถลืมตาได้ ร่างกายของเธอขยับจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง แกว่งไปมาเล็กน้อย ‘ราวกับว่า... มีใครบางคนกำลังอุ้มฉันอยู่’ ‘เขาคือใคร? ใครกำลังอุ้มฉัน?’ “เฉินเฉิน…” เมื่อเสียงแผ่นเบาออกมาจากปากของเธอโดยไม่รู้ตัว กู้ ลี่เฉินที่อุ้มเธอไว้บนหลังของเขา