Kabanata 88

Bigla, may nagbigay ng karton ng gatas sa akin mula sa likuran. Gayunpaman, nilingon ko ang aking ulo. "Hindi ko gusto itong inumin. Hindi ako komportable." Sandali lang, may ibinigay na mainit na tuwalya sa akin. Sa isang buntong-hininga, hindi ko gustong kunin ito at inilagay ito nang walang ingat sa aking noo. Ang mainit na singaw ay tumulong upang ma-relax ang aking mga tense na nerbiyos, at sa wakas ay naglabas ako ng mahabang hininga. "Teri, salamat," sabi ko nang may pasasalamat. "Kung hindi ka nandito sa tabi ko, matagal na akong nawalan ng bait. Sinasabi ko, mula ngayon, pamilya na kita. Seryoso, anong iniisip ko nang nahulog ako sa kanya?" Humagulgol ako muli, ang boses ay lumalalim. "Sa tingin mo ba ang amnesia ay paraan ng uniberso na sabihing kahit ito ay hindi makatiis na manood?" "Siguro ito ang paraan ng uniberso para bigyan ka ng bagong simula," isang kalmadong tinig ang sumagot mula sa likuran ko. Nagulat ako, napatalon ako, at sa isang malakas na tunog, sumakit