Kabanata 15

Sa bago naming bahay, pinaliguan ko si Jonas at tiningnan ang mga sugat niya. Mabuti na lang at mababaw lang ito at hindi seryoso. Habang nakahiga sa kama, mahinang nagtanong si Jonas, “Daddy, pamilya pa rin ba natin si Mommy?” Umupo ako sa kama niya at hinaplos ang kaniyang buhok. “Jonas, kahit ano pa ang mangyari, ikaw pa rin ang pinakamamahal naming anak ng mom mo. Palagi tayong magiging pamilya.” Tumango si Jonas at mabagal na pinikit ang kaniyang mata. Habang nakaupo ako dito, pinapanood ko ang natutulog niyang mukha, naguluhan ako. Nilabas ko ang aking phone, nagdalawang-isip ako at nagpadala ng mensahe kay Yvonne. “Pinag-isipan ko ang nangyari ngayong araw. Inaamin ko na hindi maganda ang naging ugali ko. Magiging maingat ako sa susunod. At saka, parang medyo rebelde si Xavier nitong mga nakaraan. Please bantayan mo siya.” Pagkatapos magpadala ng mensahe, tinitigan ko ang screen. Pero kahit pagkatapos ko na makatulog, hindi ako nakatanggap ng sagot. … Kinabukasan, hinatid