Capítulo 77
Él se preocupaba por ella desde lo más profundo de su corazón.
Ese reconocimiento dejó a Andrea algo aturdida, y esa sensación de irrealidad se volvió cada vez más intensa.
Era como si... en realidad, ellos ya se hubieran conocido desde hacía mucho, mucho tiempo.
Andrea bajó la mirada, sin decir nada.
—Si él no te trata bien, tal vez... —hizo una pausa de unos segundos —alejarte sea la mejor manera de protegerte a ti misma.
Ella bajó la cabeza, sin emitir palabra.
Esa escena, ante los ojos de Sebastián, pareció adquirir otro significado, una especie de rechazo silencioso.
—Perdón —Frunció los labios, con un leve gesto de arrepentimiento en el rostro—. Sé que estoy metiéndome donde no me llaman, y que no tengo derecho a decirte esto, pero Andrea.
—Antes no eras una persona tan indecisa.
Andrea levantó bruscamente la cabeza, con los ojos bien abiertos mirándolo.
—¿Antes? ¿Nosotros... ya nos conocíamos antes?
Cierto, Carmen le había dicho que Sebastián alguna vez se había enamorado de ell

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ