บทที่ 1387

สิ่งที่คงจื่ออินต้องการคงจะเป็นการที่เย่เหวินหมิงเห็นภาพนี้ เธออยากให้เย่เหวินหมิงคิดว่า โจวเชียนหยุนมีความผิดที่ทำร้ายคงจื่ออินอีกครั้ง! ‘ทำไม? ทำไมคงจื่ออินต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย? ฉันถอยจนไม่รู้จะถอยยังไงแล้ว แต่กลายเป็นว่า หัวใจของคนคนหนึ่งผูกอาฆาตพยาบาทได้ถึงขนาดนี้' ‘แม้คงจื่ออินกำลังจะแต่งงานกับเย่เหวินหมิง แต่เธอก็ยังอยากจะจัดฉากใส่ร้ายฉัน' ‘แต่ฉันเป็นคนเดียวที่เย่เหวินหมิงเกลียดจนอยากให้ตาย ทำไมถึงมาจัดฉากใส่ร้ายฉันล่ะ? ‘นี่เธอกลัวว่าเย่เหวินหมิงจะตกหลุมรักฉันอีกหรือไง?’ ในทันใดนั้นโจวเชียนหยุนรู้สึกอยากจะหัวเราะออกมา เธอยกมือขึ้นถอดเครื่องช่วยฟังออกจากใบหูของลูกชาย เธอไม่อยากให้อาหยันน้อยได้ยินสิ่งที่เธอจะพูด เพราะมันคงจะร้ายกาจเกินไปสำหรับเด็กอย่างเขา! เธอไม่อยากให้เรื่องบาดหมางของพวกผู้ใหญ่ไปปลูกฝังความเกลียดชังในใจของเด็ก เธอไม่อยากให้ลูกชายของเธออยู่กับความเกลียดชัง เธอหวังเพียงว่าชีวิตในภายภาคหน้าของอาหยันน้อยจะมีแต่ความสุข! อาหยันน้อยตะลึง เขาเงยหน้ามองโจวเชียนหยุนด้วยความสับสนและสงสัยว่า ทำไมแม่ของเขาถึงถอดเครื่องช่วยฟังของเขาออก “คงจื่ออิน ไม่คิดว่าตัวเองทำเกินไ