Kabanata 305

Natulala ako kanina, pero ngayon, unti-unti akong nahimasmasan. “Inisip ko dati na kahit gumastos ako nang malaki sa pagpromote sa gawa ko, maililimbag lang ito bilang isang libro at maibebenta. Hindi ko inasahang mabubuhay ang comic ko.” Napuno ako ng saya at sabik sa karanasang ito. Mahinang tumawa si Zane. “Simula pa lang ito.” Tumango ako. “Kaya talagang nasasabik ako para rito.” Habang nag-uusap kami, may kumatok sa pinto. Inisip ni Zane na isa itong empleyado mula sa kumpanya na gusto siyang kausapin, kaya mabilis niyang inalis ang ngiti sa mukha niya at kaswal na nagsabing, “Pasok.” Sa sumunod na sandali, bumukas ang pinto ng opisina at pumasok si Jessica. Pagkatapos tumingin sa paligid at wala siyang nakitang kahit na sino, naglakad siya diretso sa nakahiwalay na lugar. Kumunot ang noo ni Zane. Hindi siya empleyado ng kumpanya, at hindi rin siya partner ng kahit na sino rito. Inisip niya kung paano siya nakapasok sa building. Habang pinipigilan ang pandidiri niya,